Το μάτι της Κωνσταντινούπολης / İstanbul’un gözü
Θέλει ταλέντο να περιγράψεις την Κωνσταντινούπολη. Να μεταφέρεις τις μυρωδιές των συνοικιών, την αίσθηση της λάσπης του παρασόκακου, την προοπτική του ορίζοντα από κάποιον λόφο, την αύρα της θάλασσας του Βοσπόρου. Προπαντός, να επικοινωνήσεις την αντίληψη αυτού που βιώνει καθημερινά τούτη την ανεξάντλητη πόλη-χωνευτήρι, και να υποβάλλεις την ιστορία της μέσα από το βλέμμα του. Στη λογοτεχνία το έχουν πετύχει συγγραφείς όπως ο Παμούκ ή ο Ουμίτ, στο σινεμά κινηματογραφιστές όπως ο Ζαϊμ, ο Ερντέμ ή ο Τζεϊλάν. Στη φωτογραφία, τη μητέρα όλων των σύγχρονων εικαστικών τεχνών, εκείνος που το έκανε καλύτερα απ’ όλους είναι αναμφίβολα ο Αρά Γκιουλέρ. Γυρισμένο το 2015, το ντοκιμαντέρ των Μπινούρ Καράεβλι και Φατίχ Καϊμάκ μοντάρει μαρτυρίες του θρυλικού «ουστά» (πρωτομάστορα), που έφυγε τον περασμένο Νοέμβρη στα 90 του, με εκείνες φίλων, συναδέλφων και συνεργατών του. Ονομαστές φωτογραφίες του από την Πόλη, κάποιες διασήμων από τα αμέτρητα ταξίδια του (Χίτσκοκ, Νταλί, Πικάσο, Μπέρτραντ Ράσελ, Σοφία Λόρεν), εκδοτικά εγχειρήματα, αποστολές εμβληματικές σε καταγραφή (τα Σεπτεμβριανά του ’55) ή ευρήματα (τα ερείπια της αρχαίας Αφροδισιάδας στο επαρχιακό Αϊδίνη), σεκάνς επικεντρωμένες στην επαγγελματική (οι θητείες του ως φωτορεπόρτερ του Time, του Life, του Paris Match ή του Stern, η εισχώρησή του στην ομάδα του ανεξάρτητου πρακτορείου Magnum) ή την προσωπική του διαδρομή (η σχέση ζωής του με την εκλιπούσα δεύτερη σύζυγό του) παρεμβάλλονται ως σταθμοί σε μια αφήγηση πλαισιωμένη, σε παράλληλα στιγμιότυπα, από μια αναδρομική στο έργο του έκθεση που ετοιμάζει μια γκαλερί στην Κωνσταντινούπολη.
Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης / Kedi
Στην Κωνσταντινούπολη, τη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, ζουν χιλιάδες αδέσποτες γάτες εδώ και αιώνες. Μερικές είναι άγριες και πολεμούν για να ζήσουν, ενώ άλλες είναι εξημερωμένες και τις φροντίζουν οι άνθρωποι. Η ταινία Οι γάτες της Κωνσταντινούπολης παρακολουθεί αυτές τις γάτες περιλαμβάνοντας πολλές συνεντεύξεις από τους ανθρώπους που σχετίζονται με αυτές. Επικεντρώνεται σε επτά από τις γάτες, οι οποίες ονομάζονται Sarı (η καταφερτζού), Duman (ο τζέντλεμαν), Bengü (η ερωμένη), Aslan Parçası (ο κυνηγός), Gamsız (ο παίχτης), Psikopat (η ψυχοπαθής) και Deniz (ο υπερκοινωνικός).
Οι μη χαμένες πατρίδες / The unlost homeland
Η ιστορία δώδεκα Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που έζησαν τα Σεπτεμβριανά του 1955 – το μόνο πογκρόμ τέτοιας έκτασης στη σύγχρονη ιστορία που πραγματοποιήθηκε όχι εν καιρώ πολέμου, αλλά εν καιρώ ειρήνης. Μέσα από γρήγορο, ρυθμικό μοντάζ και animated κείμενα επί της οθόνης, ο θεατής μεταφέρεται σε ένα νοητό τραπέζι με διάφορους συνομιλητές που, χωρίς να γνωρίζονται, απαντούν και συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Ένας από αυτούς επιστρέφει στο σπίτι του μετά από 46 χρόνια με τον εγγονό του. Γιατί τέλος δεν υπάρχει. Γιατί η ιστορία είναι κυρίως οι ιστορίες των ανθρώπων που έγραψαν ιστορία.
O ήχος της Πόλης / Crossing the Bridge: The Sound of Istanbul
Ξεναγός μας στο οδοιπορικό είναι ο Αλεξάντερ Χάκε, μέλος του θρυλικού γερμανικού αβάν-γκαρντ συγκροτήματος, Einsturzende Neubauten. Σκοπός του, να ξετυλίξει τη μουσική ποικιλομορφία της Πόλης, εκθέτοντας το Δυτικό αυτί σε όσο γίνεται μεγαλύτερη γκάμα της τουρκικής μουσικής παράδοσης, από τους μοντέρνους ηλεκτρονικούς ήχους, το ροκ και το χιπ χοπ μέχρι τους κλασικούς ανατολίτικους ήχους. Μαζί με τον Αλεξάντερ Χάκε και μέσω της ασυμβίβαστης κάμερας του Φατίχ Ακίν, μεταφερόμαστε σε ένα ξένο, ζωηρό και αποπλανητικό κόσμο και συλλέγουμε εντυπώσεις και μουσικές από μία μαγική πόλη που έχει χίλια πρόσωπα. Είναι σίγουρο ότι αυτό το τόσο διαφορετικό ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα το ξεχάσετε ποτέ.
Stray
Το STRAY διερευνά τι σημαίνει να ζει ως ον χωρίς καθεστώς ή ασφάλεια, ακολουθώντας τρία αδέσποτα – Zeytin, Nazar και Kartal – καθώς ξεκινούν ασυνήθιστα ταξίδια μέσω της τουρκικής κοινωνίας.
Οι διαδρομές τους μας επιτρέπουν ματιές πάνω σε ένα άψογο πορτρέτο της ανθρώπινης ζωής – και την δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα! Ο Zeytin, έντονα ανεξάρτητος, ξεκινά περιπέτειες στην πόλη τη νύχτα. Ο Ναζάρ πλησιάζει εύκολα τους ανθρώπους γύρω της και γυρεύει χάδια και στοργή, ενώ ο Καρτάλ, ένα ντροπαλό κουτάβι που ζει στα περίχωρα ενός εργοταξίου, βρίσκει συντρόφους στους φρουρούς ασφαλείας που το φροντίζουν.
Οι ανόμοιες ζωές των Zeytin, Nazar και Kartal τέμνονται όταν ο καθένας σχηματίζει στενούς δεσμούς με μια ομάδα νεαρών Σύρων προσφύγων που μοιράζονται τους δρόμους μαζί τους. Είτε μας οδηγούν σε πολυσύχναστους δρόμους είτε σε ερειπωμένα ερείπια, το βλέμμα αυτών των αδέσποτων λειτουργεί ως παράθυρο στις παραμελημένες γωνίες της κοινωνίας: γυναίκες σε αβίωτους γάμους, διαδηλωτές χωρίς όπλα, πρόσφυγες χωρίς καταφύγιο.
Το STRAY είναι μια κριτική παρατήρηση του ανθρώπινου πολιτισμού μέσω του άγνωστου βλέμματος των σκύλων και μια ταινία βαθιά πολιτική.
Istanbul Unveiled
Μια νεαρή Αμερικανίδα θέλει να ανακαλύψει τι πραγματικά κάνει την Κωνσταντινούπολη μοναδική. Αποκαλύπτει την Κωνσταντινούπολη παίρνοντας συνεντεύξεις με ενδιαφέροντες χαρακτήρες τόσο σε δημοφιλή όσο και σε εκτός από τις ρυθμίσεις, για θέματα που όλοι έχουμε αναρωτηθεί. Αυτή αναφέρει από πίσω από τη σκηνή.
Τουρκικό διαβατήριο / Türk Passaportu
Αυτό το ντοκιμαντέρ αφηγείται τις περιπέτειες Τούρκων διπλωματών στη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίοι έσωσαν τη ζωή δεκάδων χιλιάδων Εβραίων εκδίδοντάς τους τουρκικά διαβατήρια.
Το παιδί μου / Benim çocuğum
Τι συμβαίνει όταν το παιδί σας σας αποκαλύπτεται; Σε αυτό το μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ, γονείς λεσβιών, γκέι, αμφιφυλόφιλων, τρανς ατόμων στην Τουρκία μοιράζονται τις εμπειρίες τους με τον θεατή, καθώς επαναπροσδιορίζουν τι σημαίνει να είσαι γονείς, οικογένεια και ακτιβιστές σε αυτό το συντηρητικό, ομοφοβικό και τρανς φοβική κοινωνία
Distant Constellation
Σαν σε όνειρο, το «Distant Constellation» μας μεταφέρει σε ένα γηροκομείο στην Κωνσταντινούπολη, όπου οι βασανισμένοι του ένοικοι απολαμβάνουν το φλερτ τους με την κάμερα. Μια γυναίκα με βραχνή φωνή εξομολογείται τις αναμνήσεις της από τη γενοκτονία των Αρμενίων. Ένας πιανίστας διηγείται παλιές ερωτικές περιπέτειες πριν αποκαλύψει ένα νέο κεραυνοβόλο σκίρτημα. Ένας φωτογράφος που χάνει το φως του παίζει με το φλας καθώς στρέφει τη μηχανή του προς το μέρος μας. Με στοιχειωμένη ατμόσφαιρα που μοιάζει να έχει αναδυθεί από το σινεμά του Andrei Tarkovsky κι επιρροές από τη sci-fi ανθρωπολογία του Chris Marker, η Τουρκο-Αμερικανίδα Shevaun Mizrahi μας συστήνει τους ανορθόδοξα γοητευτικούς χαρακτήρες της –φαρσέρ, ιστορικούς, καλλιτέχνες και επίδοξους Καζανόβες– κι αφουγκράζεται τις ιστορίες τους σαν μια ανεκτίμητη αναλαμπή από το παρελθόν. Μια παιχνιδιάρικη όσο και διεισδυτική σπουδή πάνω στη μνήμη, το υπνωτιστικά αναστοχαστικό ντεμπούτο της φαντάζει σαν να εκτυλίσσεται σε μια παράλληλη διάσταση, πέρα από το χώρο και το χρόνο, επιβάλλοντας στον θεατή να παραδοθεί αμαχητί στο σχεδόν απόκοσμο σύμπαν του.
Ecumenopolis: City Without Limits
Αφηγείται την ιστορία της Κωνσταντινούπολης και άλλων Μεγα-Πόλεων σε μια νεοφιλελεύθερη πορεία προς την καταστροφή. Ακολουθεί την ιστορία μιας οικογένειας μεταναστών στον συνεχιζόμενο αγώνα της για τα δικαιώματα στέγασης. Αφηγείται την ιστορία της Κωνσταντινούπολης και άλλων Μεγα-Πόλεων σε μια νεοφιλελεύθερη πορεία προς την καταστροφή.
Mr.Gay Syria
To Mr.Gay Syria ακολουθεί δύο ομοφυλόφιλους Σύρους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Ο Χουσεΐν είναι κουρέας στην Κωνσταντινούπολη και ζει μια διπλή ζωή ανάμεσα στη συντηρητική οικογένειά του και την ομοφυλοφιλική του ταυτότητα. Ο Μαχμούντ είναι ο ιδρυτής του κινήματος LGBTI της Συρίας και είναι πρόσφυγας στο Βερολίνο. Αυτό που τους φέρνει κοντά είναι ένα όνειρο: να συμμετάσχουν σε έναν διεθνή διαγωνισμό ομορφιάς ως απόδραση από τις παγιδευμένες ζωές τους και μια απάντηση στο αόρατό τους. Θα γίνει πραγματικότητα το όνειρο ή η προσφυγική κρίση και οι σκληρές συνέπειες του να είσαι ομοφυλόφιλος στον μουσουλμανικό κόσμο θα το γκρεμίσουν;
The Turkish way
Tο Turkish Way αφηγείται το ταξίδι και τις εμπειρίες των τριών αδελφών Roca στο ταξίδι τους στην Τουρκία. Περιγράφει τη διαδικασία εκμάθησης μιας από τις πιο άγνωστες, ισχυρές και αρχαίες κουζίνες του κόσμου.
Η αθωότητα των αναμνήσεων / Innocence of Memories
Βασισμένο σε ένα μυθιστόρημα του συγγραφέα με το βραβείο Νόμπελ Ορχάν Παμούκ «Το Μουσείο της Αθωότητας». Διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη από το 1975 έως το 1984, μια ιστορία ενός άνδρα που συλλέγει διάφορα αντικείμενα μιας γυναίκας ως ανάμνηση κατά τη διάρκεια της ερωτικής τους περιόδου
Istanbul United
Οι «Ultra» οπαδοί των τριών μεγαλύτερων ποδοσφαιρικών συλλόγων της Κωνσταντινούπολης, γνωστοί για τους βίαιους ανταγωνισμούς τους, αρχίζουν να πολεμούν δίπλα-δίπλα για να προστατεύσουν τους πολίτες από την αστυνομία, ως «Istanbul United».
Στο δρόμο για το σχολείο / İki dil bir bavul
Ένας χρόνος από τη ζωή ενός Τούρκου δασκάλου, που διδάσκει την τουρκική γλώσσα σε παιδιά Κούρδων σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Τουρκίας. Τα παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν τουρκικά, ο δάσκαλος δεν μπορεί να μιλήσει κουρδικά και αναγκάζεται να γίνει εξόριστος στη χώρα του. Στο δρόμο για το σχολείο είναι μια ταινία για έναν Τούρκο δάσκαλο που είναι μόνος σε ένα χωριό ως αρχή του κράτους.
Ο πατέρας μου και ο γιος μου / Babam ve oğlum
Ένας αριστερός δημοσιογράφος του οποίου η γυναίκα πέθανε ενώ γεννούσε τον γιο του κατά τη διάρκεια ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος επιστρέφει στη φάρμα της οικογένειάς του. Αποξενωμένος από τον πατέρα του επειδή γύρισε την πλάτη του στην οικογένεια και σπατάλησε τη ζωή του με πολιτικό ακτιβισμό, προσπαθεί να επανασυνδεθεί μαζί του, ώστε ο γιος του να έχει ένα μέρος να ζήσει καθώς η υγεία του επιδεινώνεται λόγω των εκτεταμένων βασανιστηρίων που έπρεπε να υπομείνει.
Οι άνθρωποι του παππού μου / Dedemin insanları
Οι άνθρωποι του παππού μου είναι ένα επιτυχημένο δράμα των ανθρώπων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από την ίδια τους τη γη, καθώς και ένα άγγιγμα σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο και μια πόλη στη δυτική Τουρκία.Υπάρχει πάντα ένα δράμα για να ακούσουμε τις ιστορίες τόσο του ελληνικού λαού και του τουρκικού λαού, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις ρίζες τους στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.Εκατομμύρια από αυτούς. Οι Τούρκοι οι οποίοι μετανάστευσαν στην Τουρκία ήταν πάντα Έλληνες, καθώς και οι Έλληνες που μετανάστευσαν στην Ελλάδα ως Τούρκοι. Η ταινία είναι γύρω από μια οικογένεια της οποίας ο παππούς που μετανάστευσε από την Κρήτη, στην πόλη που ζούνε. Υπάρχει πάντα μια ελπίδα για τον παππού για να επισκεφτεί το τόπο καταγωγής του,αλλά στην πραγματικότητα δεν θέλει και να αφήσει τις αναμνήσεις του ως έχουν.Θα αισθανθείτε την ίδια αντίφαση όπως σε μια άλλη ταινία που ονομάζεται “Πολίτικη Κουζίνα” του Τάσου Μπουλμέτη, αλλά σε διαφορετικό χρόνο και τόπο. Αλλά και οι δύο έχουν το ίδιο δράμα θαμμένο μέσα τους.
Πολίτικη κουζίνα
Ο Φάνης, Πολίτης στην καταγωγή και αστροφυσικός στο επάγγελμα, ξαναγυρίζει στην Πόλη ύστερα από τριάντα χρόνια για να δει τον άρρωστο παππού του. Το ταξίδι δίνει την αφορμή για αναδρομή στο παρελθόν, όταν ως παιδί στην Πόλη μάθαινε τα μυστικά της μαγειρικής και ζούσε τον πρώτο έρωτα με τη μικρή Σαϊμέ. Μνήμες από την Πόλη, χιούμορ, συγκίνηση, γαστρονομία και φιλοσοφία της ζωής. Εντυπωσιακή παραγωγή, με πολύ καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα από τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη.